☘️Duygular insanı dipsiz kuyulara çeker. Acı çeker hüzünlere dalarız anlam yükleriz her şeye ve herkese… Bir bataklık misali battıkça batarız derinlere. Bir de bakmışız çevremizdekileri de bize yardım ederken kendimize doğru çekeriz. Onlar da bataklığın çamuruna maruz kalır.
Ne hissettiğimiz ne düşündüğümüz ve yaptığımız ile mutlu değilken bir başkasının bizi o çukurdan çıkarmasını bekleriz. Bekleriz de bekleriz ta ki kendimiz ile başbaşa kalana dek sürer gider bu durum.
Bilmeyiz ki zehirli sarmaşıklar ile çevrelenmiş ruhumuz, üzeri tozlanmış ve tarumar olmuş hislerimiz.Suçlarız herkesi onlar yüzünden deriz onlar bana böyle davranmasaydı ben de öyle yapmazdım. Kan revan içinde kalan gözlerimiz kuruyup durana dek akar zaman.
Bir bakmışız biz diye bir şey kalmamış. Etrafımızda da insanları eledikçe elemişiz. Yapayalnız bir yaşam sürmüşüz. Sosyallikten nasiplenmemişiz. Tek çarenin kendi içimizde olduğundan habersiz yaşar olmuşuz.
Çölde susuz kalmış bir bedevi gibi yalpalanıp dururuz hayaller görürüz belki gördüğümüz bir yudum sudur diye ümit edip ilerleriz lakin boşuna kürek çekmeye benzer bu durum susuz çöllerde kalmış bir sandal gibi.
Peki Ne Yapmalı?
Artık çözümün sadece biz olduğunu anladığımız vakit düşüncelerimizin hayatımızı ne denli etkilediğini anladığımız vakit, susuzluğumuz da dinecek, yorgunluğumuz da bitecek boşuna kürek de çekmeyeceğiz.
Gerçek sevgi sensin ey insan, içsel huzur seninle birlikte, sen insanlara kendine verdiğin değerden fazla anlam yüklersen sen başkalarının senden daha değerli olduğuna kanaat getirir isen o yolda çürür gidersin.
Bir defa da sen kendini değerli gör bir defa da sen kendine seni seviyorum de … Bir defa da sen kendini şımart.
Ne saçma demeden evvel lütfen bunu yapmaya başla hakkın olanı almaya layık olduğunu sen kendine göstereceksin. 👍